Administrator
Exceeder
Poziom: Joutei
Stopień: Taichou
Posty: 3209
Wiek: 37
Dołączył: 30 Paź 2008
Skąd: Warszawa
|
| Napisano 15-02-2015, 13:30 [Koto] Pustynna burza
|
|
Czas:
XX-08-1611 - XX-09-1611
Zarys ogólny:
Dynamicznie rozwijający się przemysł Sanbetsu i Khazaru napędza głód surowców obu mocarstw. Każde z nich coraz łapczywiej spoglądało w stronę okupowanych terytoriów Pustyni Rozpaczy, terenu bogatego w uran oraz niezwykle ważny dla sektora high-tech – koltan. Solą w ich oku były grupy rebeliantów, które wciąż faktycznie kontrolowały ponad trzy czwarte regionu z ukrytych w Górach Milczenia bazach. Przemyt kwitł, a partyzanci coraz częściej i śmielej organizowali się w komórki terrorystyczne w dużych miastach po obu stronach granicy. Gdy najgroźniejsza z grup - Krwawe Szakale - przeprowadziła serię udanych zamachów i porwań sanbetańskich oraz khazarskich naukowców, czara goryczy została przelana. Przywódcy obu mocarstw podpisali porozumienie o rozpoczęciu działań wojennych na szeroką skalę. Ich celem miało być zniszczenie lub zepchnięcie bojowników Shah'en głęboko w góry i odzyskanie kontroli nad kluczowymi złożami surowców, które do tej pory, pozostawały w rękach rebeliantów oraz odbicie uprowadzonych obywateli. Konkurencja jednak nie spała. Nag i Babilon, żyjący w dobrych stosunkach z ludem Shah'en, nie mieli zamiaru łatwo odpuścić w grze o wpływy. Rozpoczęła się konfrontacja.
Sanbetsu:
Po krótkiej odprawie w centrum dowodzenia, czwórka oddelegowanych do sprawy agentów podzieliła się na dwie drużyny: jedna zajęła się zwalczaniem terrorystycznych komórek Krwawych Szakali w Sanbetsu, a druga stanowiła wsparcie dla wojsk na terenie Pustyni Rozpaczy.
Agentka Shiro Kumori udała się do portu w Ishimie, gdzie od razu wpadła na trop podejrzanego statku, pilnowanego przez grupę uzbrojonych mężczyzn, który pod osłoną nocy przeładowywał się w jednym z ukrytych doków. Niepostrzeżenie dostała się na pokład, jednocześnie wzywając wsparcie sił antyterrorystycznych. Po krótkiej walce agenci wdarli się na pokład i przejęli kontrolę nad jednostką. W tym samym czasie Shiro dowiedziała się, że statek miał w dnie ukrytą komorę do ładowania małej podwodnej łodzi, którą Szakale przemycali wyjątkowo cenną kontrabandę. Skarbem okazały się informacje z kapitańskiej teczki, w ostatniej chwili wyciągniętej z ognia. Lista członków załogi, namiary na lokalną siatkę terrorystyczną oraz adres ukrytego magazynu przerzutowego. Był też dokładny wykaz ładunku. Wyglądało na to, że statek niemal dokładnie co tydzień przybijał do portu. Zostawiał koltan, a ładował specjalistyczne urządzenia. Na pierwszy rzut oka służące do budowy linii montażowej. To wszystko było bardzo cenne, ale w teczce znajdowało się coś jeszcze. Pismo od jednego z dowódców Szakali, z prośbą o przekazanie tego lokalnej siatce terrorystycznej. Dokument zawierał kopię starego manuskryptu, w dziwnym, nieznanym Shiro języku.
W tym samym czasie agent Tekkey udał się na miejsce porwania jednego z naukowców - Profesora Mitsu Higamoto. W opuszczonym domu udało mu się odkryć coś, co umknęło uwadze techników – nagranie z ukrytej kamery bezpieczeństwa. Na taśmie zarejestrowano moment porwania. Korzystając ze wskazówek, Tekkey odszukał wyrzucony za okno komputer profesora. Urządzenie było poważnie uszkodzone. W toku dalszego śledztwa agent trafił na trop prowadzący do opuszczonego budynku, stanowiącego magazyn i rodzaj bazy dla lokalnej komórki Krwawych Szakali. Po wkroczeniu do środka wyeliminował terrorystów i dostał się na dach, gdzie spodziewał się spotkać jednego z porywaczy - Cannona. Ostatecznie do konfrontacji nie doszło z powodu rozkazu wycofującego agenta z akcji.
Dowodzący grupą wparcia na terenie Shah'en Pit udał się do Akuto Hory w celu namierzenia miejscowego pośrednika w handlu surowcami. Przy okazji dowiedział się, że w osadzie oprócz niego przebywają również podejrzani Babilończycy. Podczas gdy agent obserwował kryjówkę podejrzanego przedsiębiorcy, wpadła na niego tajemnicza kobieta, prosząc go o pomoc w zamian za udzielenie informacji na temat porwanych sanbetańskich naukowców. Pit zdecydował się zrezygnować z misji i pomóc nieznajomej. Po skutecznej próbie zgubienie pościgu, oboje dotarli do kryjówki, w której przebywała reszta wyprawy archeologicznej Świętej Akademii Nauk Zjednoczonego Kościoła, prowadzonej przez profesora Bardini Zefireliego. Naukowiec poprosił o pomoc w wydostaniu się z miasta. W zamian zdradził Pitowi powód, dla którego Krwawe Szakale polują na członków wyprawy. Tajemniczy, znaleziony w Dolinie Królów manuskrypt, który prawdopodobnie skrywał tajemnicę lokalizacji grobowca legendarnego Dzin Hada’erna. Po zorganizowaniu dla Babilończyków ucieczki, Pit opuścił Akuto Horę i oddał się z powrotem do ojczyzny, badać sprawę zdobytych informacji.
Oddelegowany do zdobycia strategicznego mostu otwierającego drogę w głąb terytorium Krwawych Szakali, Mablung napotkał nieoczekiwany problem. Gdy przybył na miejsce wraz z grupą komandosów, okazało się, że przeprawa jest zaminowana. Agent zdecydował się samodzielnie rozbroić ładunki. Na skutek tej decyzji jego ludzie zostali schwytani przez Nazira, dowódcę bojowników. Mablung stanął przed trudną decyzją: ratować towarzyszy lub wykonać rozkaz. Nieoczekiwanie z pomocą przychodzi mu śmigłowiec kawalerii powietrznej wezwany w ostatniej chwili przez jednego z pojmanych podkomendnych. Dochodzi do intensywnej wymiany ognia, w wyniku, której ciężko rany agent i jego ludzie zostają ewakuowani do szpitala polowego, a strategiczne przejście nad wąwozem zniszczone.
Nag:
Dzięki informacjom zdobytym przez wywiad, Cesarstwo dowiedziało się o planowanych przez Sanbetsu i Khazar działaniach zbrojnych na cztery godziny przed ich rozpoczęciem. Dowództwo odebrało to jako doskonałą okazję na wprowadzenie w życie dawno opracowanego planu. Obrali za cel zaostrzenie konfliktu do stopnia, w którym uzasadnione będzie wprowadzenie do regionu nagijskiej misji stabilizacyjnej, jako pretekstu do zdobycia strategicznego przyczółku w tej części świata. Do akcji został wysłany Boul. Niestety młody rycerz stracił kontakt z bazą podczas próby odbicia przewodnika, który miał doprowadzić go do portu Nan'Gar.
Babilon:
Państwo Kościelne dostrzegło w wydarzeniach na Pustyni Rozpaczy szansę na umocnienie i tak już solidniej pozycji wśród Shah'en. Papież wysłał na miejsce oddział składający się z trójki zealotów. Ich celem było wsparcie lokalnego plemienia Sępów, wykreowanie ich na przeciwwagę dla Krwawych Szakali oraz, co za tym idzie, poszerzenie własnych wpływów. Grupa Babilończyków dotarła do siedziby klanu dwa dni przed inwazją sił sprzymierzonych. Na miejscu Naoko podjęła udaną próbę odzyskania z rąk ludzi emira Valero, przechwyconego transportu koltanu. W nagrodę za udaną akcje, starszyzna sprezentowała Babilonowi kopią tajemniczego manuskryptu, przechwyconego od posłańca Krwawych Szakali.
Tymczasem Insoolent zawędrowała w góry, śladem zaginionych wojowników plemienia Sępów. Po kilku dniach wędrówki z przewodnikiem, natrafiła na trop, który prowadził do zniszczonej wioski oraz ciężko rannego mężczyzny, desperacko walczącego z watahą wilków. Po uporaniu się ze zwierzętami, zealotka opatrzyła tajemniczego i w dodatku majaczącego uciekiniera. Następnego ranka, ani po wilkach, ani po mężczyźnie nie było śladu. Insoolent postanawia kontynuować swoją misję i jeszcze tego samego dnia natknęła się na zdziesiątkowany patrol Sępów ostrzeliwujący się z khazarskimi komandosami. Zealotka postanowiła zainterweniować, tym samym przechylając ostatecznie szalę zwycięstwa na stronę sojuszników. Po walce opatrzyła rannych i eskortowała do siedziby klanu, zapewniając sobie wdzięczność wodza.
Tymczasem ostatni z zealotów postanowił sprawdzić doniesienia o grasującym w górach groźnym człowieku. Po dotarciu do jednej z wiosek Bakushin rozpoczął śledztwo, w toku którego ustalił, że napastnik posługuje się ogniem, a jego atakom towarzyszą zawsze wybuchy. Do tej pory żaden z tubylców nie ucierpiał, czego nie można było powiedzieć o inwentarzu żywym. Podczas noclegu w wiosce doszło do kolejnego ataku i pogoni Lucjusza za tajemniczym młodzieńcem odpowiedzialnym za incydenty. Niestety dla zealoty, gonitwa skończyła się, gdy uciekinier wbiegł do jednej z pobliskich jaskini i zawalił za sobą przejście. Po kilku następnych dniach, pozbawiony tropów Bakushin powrócił do siedziby klanu Sępów.
Epilog:
Trwające prawie miesiąc działania zbrojne nie przyniosły zaangażowanym mocarstwom oczekiwanych rezultatów. Doskonale zorganizowane klany Shah'en stawiły bowiem zaciekły opór, nękając oddziały okupacyjne partyzantką oraz wykorzystując panujące w Górach Milczenia anomalie na swoją korzyść. Jedynie Babilon, dzięki kilku sprawnym interwencjom oddelegowanych zealotów, osiągnął połowiczny sukces, umacniając pozycję Sępów w regionie i zapewniając stałe dostawy surowców z kontrolowanych przez sojuszniczy klan kopalń. Największym wygranym kampanii został niesławny "Lis Pustyni", który podczas konfliktu zdołał umocnić swoją pozycję jako przywódca Krwawych Szakali. Los porwanych przez terrorystów naukowców oraz cel, w jakim gromadzili skomplikowaną aparaturę i maszyny nie został odkryty. Plotki głoszą jednak, że ma to coś wspólnego z obsesją młodego przywódcy dotyczącą odnalezienia źródła anomalii oraz grobowca legendarnego Dzin Hada'erna. |
Hit dirt, shake tree, split sky, part sea.
Poprawna polszczyzna | Wiedza dla ludu | Odpowiedź na Twoje pytanie |
|
